Eindelijk een duik in de woeste golven.

Vandaag had bus#1 zijn dienst hervat en konden we eindelijk eens naar Mui Ne en de okerkleurige hoge duinen. Het is maar een ritje van 35 Km, waar die toch nog anderhalf uur over doet. Je kunt namelijk overal op- of uitstappen. Een prachtige tocht langs de zuidelijke kustlijn. Voorbij Mui Ne stapten we uit en klaar om de duinen te beklimmen. Het was niet druk op deze toeristische trekpleister, waarschijnlijk omdat we er op het heetst van de dag waren.

Ter verfrissing eerst een kokosnoot leeggedronken en gevraagd oftie hem met z’n machete doormidden wilde klieven. Konden we het vruchtvlees eruit scheppen. Want ja we zijn Hollanders en hebben voor de hele noot betaald. Niet minder dan € 0,75!

Klaar voor de tocht naar de top van de duinen. Ook wel de Sahara van Vietnam genoemd. Ontstaan door de enorme golfslag die het zand opstuwde en de sterke wind die de rest deed. Een pittige tocht die we onder aanvoering van Elly vrij snel rondde. Maar net toen Ed een foto wilde maken op het randje, kukelde die eraf en schoot z’n IPhone in het zand. Gelijk een ontstak er een fiks alarmgeluid gevolgd door een stem “Moet ik de alarmdienst bellen, zo ja…etc”  Gelukkig was Ed nog bij machte dit te annuleren, maar dat zoiets ook op de IPhone zat wistie niet. Bij een fikse val helpt ook de IPhone je! Wat een een apparaat. Vertaalt je Viet menu’s, belt de traumahelicopter bij ongeval; dadelijk kan die ook je stappen nog tellen.

De bus weer in en een flink stuk terugwaarts naar een fraai strand. Hebben we nog een poosje onder de parasol gezeten en gezwommen. Prachtig daar. Zwemmen was zwaar vanwege de hoge golven en de vele zandbanken. Je werd telkens teruggeworpen. Nog een geluk dat Ed z’n zwembroek niet verloor. Een kwaaltje uit vroegere tijden. Erg ver kwamen we niet. Maar goed ook want achter de hoge golven lagen muien. Het dorp heet niet voor niets Mui Ne!

Bij terugkeer bleek het supergrote warenhuis nog steeds gesloten. Happy New Year. Dus maar op naar de dis. Weer oceanfood. Noemt men het in Europa “Un plateau de fruit de mer” , hierheet dat “Een bak met schelpen en schaal”.

Heb nog wel een fotootje van de buren genomen. Die komen ook lekker eten en bestellen eerst een tray bier van 24 blikjes. Kunnen ze ff vooruit.