Na zes uur in de bus komt de beloning.

Vandaag de lange busreis naar Na Trang. Zo’n 300Km noordelijker langs de kust. Een luxe bus met lig/slaapplaatsen, waarvan wij de achtersten inpikten. Na een uurtje was er pech: de V-snaar begaf het. Een bekend euvel bij dit type bus… Binnen no time drie man op scooters die het mankement zo hadden opgelost. Toen was het ook gedaan met de rust, want er kwam een echtpaar naast ons liggen. Met een blèrend kind! Dat heeft bijna de rest van de reis gehuild. Zo te horen kwam er een tandje door, maar in het Vietnamees betekent het misschien wat anders.

Vroeg in de avond kwamen we aan in Na Trang. Volgens Ed een kwartiertje lopen naar het hotel. Scheelt weer taxirit! Die winst werd onderweg al weer omgezet in een versnapering. Het is een grote stad met wolkenkrabbers, maar ook een lief vissershaventje.

Toen kwam de verrassing. Het hotel. Dat viel in de categorie “sjiek de friemel”. We kregen een luxe kamer op de 17e verdieping. Met een glazen pui, die uitkeek op de stad. En dan op de 20ste nog een zwembad, waar je vanaf het randje zo 60 meter naar beneden kijkt. En mojito tijdens happy hour! Je kan ook geluk hebben.

Verkennend rondje gemaakt langs boulevard en strand. Prachtig. Ook veel Europese gasten. Veel restaurants. Gegeten en nog geappt met Jasper die ons geregeld op de hoogte houdt over gorkum en ook voor de nodige humor zorgt.

Zo nu knorren in ons kingsize bed.Benieuwd naar t ontbijt: moet ook wel groots zijn.